ACNES staat voor de Engelse afkorting van Anterior Cutaneous Nerve Entrapment Syndrome. De pijn ontstaat door een beknelling (entrapment) van de huidtakjes (cutane) van de voorste (anterior) zenuwuiteinden (nerve) van de tussenribben. Dus buikwandpijn door een beknelling van een gevoelszenuw. De pijn kan in een milde vorm aanwezig zijn, maar de meeste mensen ervaren een vervelende onhoudbare pijn.

De meeste patiënten met ACNES hebben al langere tijd buikklachten, variërend van milde tot ernstige pijn. Mogelijk heeft u last van het buikwandpijnsyndroom als u de volgende symptomen herkent:

• De pijn neemt toe bij inspanning. Als je de buikspieren aanspant, veroorzaakt dit meestal een toename van de pijn. Liggen op de pijnlijke zijde kan ook voor toename van de pijn zorgen. Er kan een uitstraling naar de zij en de rug bestaan.
• De patiënt omschrijft de pijn als een doffe, zeurende en soms stekende pijn. Afknelling van de gevoelszenuwtakjes kan leiden tot overgevoeligheid van het stukje buikhuid dat bij deze zenuw hoort.
• Problemen met de ontlasting en/of (volle) blaas.
• De houding kan veranderen. Door de pijn nemen sommige patiënten een andere houding aan. Soms vinden patiënten dat de pijn vermindert als ze met de hand tegen de pijnlijke plek drukken.
• Kleding wordt niet altijd goed verdragen.
• Het kan ook aspecifieke klachten geven zoals misselijkheid en braken.

ACNES kan van het ene op het andere moment ontstaan en dus lijken op acute buikpijn. Meestal ontstaat ACNES geleidelijk aan en wordt het langzaamaan steeds vervelender. ACNES kan wisselende klachten vertonen. Soms dagen wel en dan weer dagen geen pijn, maar dit komt minder frequent voor.

Het maximale pijnpunt kan met één vinger precies aangeduid worden. Wanneer je de vinger opschuift, wordt de pijn minder heftig. De patiënt wordt tijdens het onderzoek gevraagd om het hoofd op te tillen of de benen te strekken. Hierdoor wordt de buikspier aangespannen. In het geval van ACNES verergert hierdoor de pijn.

In de inkom van campus Sint-Lucas (straat 60, vlak naast het onthaal) schrijft u zich met uw identiteitskaart in voor een dagopname pijncentrum. Volg de wegwijzers aan het plafond naar straat 79 (Blok W, eerste verdieping). Scan uw QR-code ter hoogte van wachtzaal A en neem plaats in wachtzaal A. Een verpleegkundige van het dagziekenhuis komt u halen uit de wachtzaal. In een afgescheiden opnamelokaal worden samen met u alle medisch relevante zaken overlopen.

Vervolgens krijgt u een bed met koffer toegewezen in de opnamezaal. U mag al uw kledij aanhouden. Er wordt aan waakinfuus geprikt waarlangs er medicatie kan toegediend worden tijdens of vlak na de behandeling.

U kunt een warmte- en/of een verdoofd gevoel ervaren. Dit is volledig normaal en verdwijnt binnen enkele uren. Als u zich goed voelt, kan u na een half uurtje het ziekenhuis verlaten. Op de dag van uw behandeling mag u niet actief deelnemen aan het verkeer. Zorg op voorhand zelf voor een begeleider of neem het openbaar vervoer.

Als na enkele uren de plaatselijke verdoving is uitgewerkt, zal je waarschijnlijk dezelfde pijn als voor de behandeling voelen. Dit is volkomen normaal. U mag hiervoor een pijnstiller nemen. Het effect van een gepulseerde radiofrequente behandeling is niet onmiddellijk voelbaar. Dit betekent dat je na de behandeling, als de plaatselijke verdoving uitgewerkt is, waarschijnlijk dezelfde pijn zal voelen als ervoor. Je kan zelfs meer pijn, zogenaamde napijn, ervaren. Dit komt doordat een al geïrriteerde en pijnlijke zone een behandeling kreeg, wat het extra gevoelig maakt.

Deze napijn kan 1 tot 2 weken aanhouden. Het is daarom van belang dat je jouw pijnstillers blijft innemen. Het uiteindelijke effect van de behandeling kan pas beoordeeld worden na 6 tot 8 weken. Normaal kom je terug op consultatie bij jouw behandelend arts voor een evaluatie van de behandeling. Een gepulseerde radiofrequente behandeling zorgt er immers zelden voor dat je volledig pijnvrij bent. De bedoeling is een belangrijke pijnvermindering te geven, zodat je jouw dagelijkste activiteiten kan hervatten.

Een gepulseerde radiofrequente pijnbehandeling richt zich op symptomen en werkt nooit genezend op de oorzakelijke afwijkingen. De behandelde zenuwen herstellen zich dan ook na verloop van tijd, zodat zich na een bepaalde periode een nieuwe behandeling kan opdringen.

De procedure is over het algemeen veilig. Aan elke interventie zijn echter mogelijke nevenwerkingen en potentiële complicaties verbonden.

• Een verdoofd gevoel. Dit komt door de verdoving en is tijdelijk.
• Bloeduitstorting, omdat er een bloedvaatje is geraakt tijdens de behandeling. Het veroorzaakt een blauwe plek en soms ook napijn.
• Spierpijn op de plaats waar geprikt is.
• Irritatie en pijn door de injectie. Dit kan 1 tot 2 weken aanhouden.
• Bij elke behandeling is er een kleine kans op een infectie. Krijgt u koorts (boven 38,5C), neem dan contact op met het pijncentrum of met uw huisarts.